Haber Toplama Teknikleri Dersi 5. Ünite Özet

Olayların Fotoğrafla Kaydedilmesi

Fotoğrafın önemli işlevlerinden biri, yaşanılan an ve deneyimleri görsel olarak çok hızlı bir şekilde kaydetmesidir. Hızın doğrulukla eşdeğer olduğu habercilik mesleği için, fotoğraftan daha iyi bir görüntü aktarma yöntemi düşünülemez.

Kaydedilen bir fotoğraf karesinden sonsuz sayıda baskı yapılabilmesi ya da internet üzerinden yayılması yoluyla, deneyimlerin ve olayların büyük kitlelerce paylaşılması mümkündür.

Fotoğraflar, olayları insanların algıladıkları gibi yansıtır. Fotoğrafçı bu optik kayıt işlemiyle kendi gördüğü olayları ya da nesneleri kaydederek başkaları için açıklayan bir rol üstlenir. Habercilikte aslına uygun şekilde yeniden üretilen görüntüler içinde, fotoğraflar bir standart haline gelmiştir.

Fotoğrafın habercilik açısından en önemli özelliklerinden biri, fotoğrafik görüntünün gerçekliği temsil gücünden kaynaklanan belge niteliğidir. Fotoğraflar, gerçekliği belgelemek amacıyla kullanılırlar. İlk fotoğraf yorumcuları bile, fotoğraf işleminin kimyasal doğasının, fotoğrafik görüntünün; kişisel olmayan, mekanik olarak mükemmel, bu yüzden tamamıyla gerçeğe dayalı oluşunun, belgesel bir anlatım aracı olarak değerini vurguladığını belirtmiştir. Fotoğraflar, gazete sayfalarında yer alan haberlerin doğruluğunu belgelemekte ve olayı okuyucunun zihninde daha iyi canlandırmaya yardım eder.

Tek tek karelerle yaşamdaki deneyimlerin aktarıldığı fotoğraflarda, öyle bir an vurgulanmalı ki, deneyimin tamamını temsil edebilsin ve açıklasın. Özellikle habercilik mesleği bu anlamda büyük önem taşır. Çünkü tek bir anda çekilen bir haber fotoğrafı bütün olayı özetlemelidir. tek bir fotoğraf karesinde bir olayın tamamının en güzel şekilde anlatılabilmesi, deklanşöre basmak için seçilen anla olanaklı duruma gelmektedir. Dünya tarihindeki önemli olayların tek bir fotoğraf karesinde özetlendiği fotoğraflara ikonik fotoğraf adı verilir.

Fotoğrafın Bir Anlatım Aracı Olarak Özellikleri

Fotoğraf tarihçisi John Szarkowski sadece fotoğrafa özgü beş özellik tanımlar ki, bu özellikler bir haber hakkında bilgi toplarken ve fotoğraf çekerken oldukça önemlidir:

• Nesnenin kendisi: Fotoğraf gerçekte varolanı ele alır.
• Detay: Fotoğraf nesnelerin gerçek bilgilerine eşittir.
• Çerçeve: Fotoğraf, tasarlanmış değil, seçilmiş olandır.
• Zaman: Fotoğraflar zaman kayıtlarıdır ve zamanın belirli bölümlerini tanımlar.
• Farklı bakış açısı: Fotoğraflar dünyanın yeni görünümlerini sunar.

Fotoğrafa özgü bu özellikleri açıklamak, fotoğrafın haber toplamadaki öneminin kavranmasına yardımcı olacaktır.

Gerçekte varolmayan bir şeyin fotoğrafı da çekilemez. Fotoğraf çekmek için gözle görülür nesneler gerekir. Fotoğrafın özelliği, nesnenin kendisinin bulunmadığı ortamlarda, nesneyi tanımlamak için kullanılabilecek kadar mükemmel bir kayıt ortamıdır. Vesikalık fotoğraflar bunun en güzel örneğidir.

Fotoğrafik üretim; yaşanılan deneyim içinde, orada bulunan fotoğrafçının deklanşöre basması kadar basittir. Nesnellik ve kolaylık açısından deneyimlerin görsel olarak aktarımı, fotoğraf ve fotoğraf öncesindeki görsel anlatım biçimleri olan resim ve çizim ile karşılaştırıldığında, fotoğrafın getirdiği avantajlar göz ardı edilemez.

Detayla anlatılmak istenen teknik görsel kaliteden kaynaklanan inandırıcılıktır. Fotoğraflar o kadar detaylı ve gerçeğe yakındır ki, bu anlatım nesnelerin kendilerinden sonra gelen en somut ve gerçeğe yakın bilgileridir. Fotoğraf, yaşamın doğru bilgisidir.

Fotoğraftaki bilginin doğruluğuna sorgulanmadan inanılır. Görerek öğrenme, insanların doğumundan itibaren alışkın oldukları bir süreçtir. Gözün bir bakışı kadar sorunsuz ve basittir. Oysa bir haber hakkında bilgi edinme konusunda fotoğrafın en büyük rakibi olan yazı, görme gibi doğal değil, sonradan yaratılmış bir süreçtir. Sözcükler soyut ve somut nesneleri temsil etmek amacıyla insanlar tarafından yaratılmış keyfi sembollerdir. Bu yüzden de her dilde aynı nesnelere farklı semboller işaret etmektedir.

Fotoğrafın bir makine aracılığıyla üretildiği, insanın bu üretimde temel olarak üstlendiği görev neyin fotoğrafının çekileceğine ve hangi çerçeveden bakılacağına karar vermesidir. Fotoğrafik görüntü üretimindeki hız, mekanik üretimden kaynaklanan gerçeğin aslına uygunluk ve bu üretim sürecindeki insan öğesinin, yalnızca olay mekânında olmak ve neyin fotoğrafının çekileceğine karar vermesine indirgenmesi, fotoğrafı herkes tarafından yapılabilecek kadar pratik bir işlem haline getirmiştir.

Fotoğrafın anları eşzamanlı olarak dondurması ve gözün bir bakışı süresinde açımlanabilmesi özellikleriyle anındalık olarak da adlandırılabilir. Özellikle habercilik mesleğinde hızın ve zamanındalığın önemi tartışılmaz. Bayat haber tüm değerini yitirir. Kitle iletişim araçları günümüz insanını ileti bombardımanına tutmaktadır. Bu yüzden iletilerin çok kısa sürelerde algılanması ve daha fazla ileti için olanak tanınması gerekir. Olası en kısa sürede, en fazla iletiyi gerçekleştirmek, ancak fotoğraf gibi anlık kaydedilen görüntülerin anlık açımlanmasıyla gerçekleşir.

Fotoğrafla ilgili olarak bakış açısı denildiğinde üzerinde durulması gereken nokta, fotoğrafçının optiğin arkasından konuya baktığı yer ve açıdır. Bu da fotoğrafçıya, kullandığı optiğin odak uzaklığına bağlı olarak, sınırları kesin olan bir görüş açısı sağlar. Fotoğraf makinesinin küçük bir çevirimi, her insanın aynı konuda farklı görüntüler üretebilmesine olanak tanır.

Szarkowski’nin saydığı bu beş temel özelliğe altıncı olarak, fotoğrafın yaşanılan deneyimlerin görüntülerinin sınırsız sayıda çoğaltılabilirliğini de eklemek gerekir. Bir kez filme ya da belleğe aktarılan bir görüntü, fotoğrafın sağladığı teknik olanaklarla sınırsız sayıda çoğaltılabilme özelliğine sahip olur.

Çoğaltılabilirlik William Henry Fox Talbot tarafından fotoğrafa kazandırılmış bir özelliktir. Talbot’un kalotipinin en değerli özelliği, dagerrotip kadar detaylı bir görüntü olmamasına rağmen, ilk defa tek bir negatiften sınırsız sayıda pozitif baskı alınmasını sağlayan negatif/pozitif sistemidir.

Fotoğrafın Haber Değerini Arttıran Nedenler

Bir konuyu göstererek anlatmanın kitle iletişim araçlarında yaygınlaşması, doğal olarak fotoğrafı haberin ayrılmaz bir parçası durumuna getirmiştir. Bir haberin sunumunda fotoğraf kullanılmasının habere çeşitli yararları vardır. Tim Gidal’in haber fotoğrafçılığı tanımında, Fotojurnalizm, kelimenin kendisinden de anlaşılacağı gibi, haberciliğin görsel açılımıdır. Yazılı haberin, fotoğraf kullanarak etkisinin arttırılmasıdır.

Yazılı haberle, görsel bir araç olan fotoğrafın bir arada kullanılması, haberin okuyucu üzerindeki etkisini arttırır. Tom Ang ve Harold Evans gazete haberlerinin sunumunda fotoğraf kullanılmasının nedenlerini Levie ve Lentz’in bulgularının nasıl eyleme geçirileceğini belirten yedi maddede açıklar. Bunlar: İnanılırlık, tanımlama, orada olma duygusu, başka şeyler çağrıştırma, durağanlık, biçem ve tutarlılıktır.

Fotoğraflar, fotoğrafı çekilen şeyin ya da konunun gerçekten kendisi gibi algılanır. Varolmayan bir şeyin fotoğrafı da olamaz. Bir nesnenin fotoğrafı üretilirken, görüntüyü oluşturan aracın insan değil de bir makine olması, insanların üretilen görüntünün doğruluğuna inanmalarını sağlar.

Fotoğraf, objektifin önündeki görüntünün, filmin ve daha sonra da kartın üzerindeki ışıkla yaratılmış izidir. Fotoğraf, görüntüsünde bulunan nesnenin kendisi değil, ancak gerçeğine en yakın temsilidir. Bu yüzden fotoğraftaki görüntü aslının kanıtı gibi algılanır.

Geleneksel fotoğrafçılıkta, fotoğrafçının gerçekliğe yapacağı müdahale sadece seçeceği çerçevelemeden ve zamanlamadan ibarettir. Aslında bu bile oldukça yoğun bir müdahaledir. Aynı haber farklı bakış açılarından, farklı anlamlarda fotoğraflanabilir. Haberin en önemli niteliklerinden biri doğru olmasıdır. Habere eşlik eden fotoğraflar ise bir haberin doğruluğunun görsel kanıtlarını oluşturur. Gazete haberleri için görsel deneyimleri en doğrudan ve en ayrıntılı biçimde sunan araç ise fotoğraflardır. İnsanlar bir haberin gerçekten varolduğuna fotoğrafına bakarak inanır.

Fotoğraflar konularının görünüşlerini tanımlar. Bu işlevi öylesine başarılı yaparlar ki, insanların görsel tanımlamaları bile kimliklerinde yer alan fotoğraflarla karşılaştırılarak yapılmaktadır. Fotoğrafik görüntü, açıklamaya ya da başka ortamlara dönüştürmeye gerek duymaksızın gösterendir. Olayın nerede, nasıl olduğu, kahramanlarının neye benzediği fotoğraflarda daha doğru ve dolaysız olarak tanımlanır.

Fotoğrafa bakan kişinin, fotoğrafın çekildiği anda kendisinin olay mekânında bulunduğunu duyumsamasıdır. Gazete sayfasındaki fotoğraflar, okuyucunun dünyanın her tarafındaki gözleridir. Habercilik mesleğinde, haberin gerçekleştiği mekâna gitmek zorunluluğu olan tek kişi fotoğrafçıdır. Okuyucu, gazete sayfasında gördüğü fotoğraf sayesinde haberin gerçekleştiği mekânda bulunma duygusuna sahip olur. Kendisinin orada olduğunu duyumsar ve haberin gerçekliğine inanır.

Fotoğrafın başka şeyler çağrıştırma gücü, görünüşünün ve özel içeriğinin ötesinde başka anlamlara sahip olma gücünden kaynaklanır.

Fotoğrafların sunumunda durağanlık iki farklı aşamada ortaya çıkar. Birincisi, fotoğrafların bir yerde durarak sunulması, yani algılanmak için okurun tercih ettiği zaman dilimini beklemesidir. Haber fotoğrafının üzerinde basılı bulunduğu gazeteyi satın alan okur, istediği anda, istediği kadar zamanda gazeteyi okuma özgürlüğüne sahip olur. Haber fotoğrafındaki durağanlığın diğer aşaması ise fotoğrafın kendisindedir. Fotoğraflar durağan görüntülerdir. Fotoğrafın bu özelliği, çekim aşamasında fotoğrafçı için bir zorluk öğesi olmakla beraber, okuyucunun tek bir karelik görüntüyü aklında tutabilmesinin kolaylığı açısından da avantaj sağlar. Fotoğraflar haberi tek bir karede özetleyerek konsantre duruma getirir. Fotoğrafın çekildiği o çok kısa zaman diliminin seçimi büyük önem taşır.

Bir fotoğrafın biçemi, yayının yaklaşımına ya da sunum yöntemine etkide bulunur. Fotoğraf da basıldığı iletişim aracında kendi plastik değerleriyle birlikte yer alır.

Fotoğrafın tutarlılık bakımından resim, çizim gibi diğer durağan görüntü üretme tekniklerine olan en önemli üstünlüğü, mekanik bir anlatım aracı olmasından kaynaklanır. Fotoğraf, gerçek görüntünün aslına uygundur ve aynı görüntüden sınırsız sayıda çoğaltılabilir. Fotoğrafın üretim aşamasında belirlenen teknik kalitesi, mekanik bir süreç olduğundan dolayı, bu teknolojiyi kullanan herkes tarafından aynı teknik kaliteye ulaşılabilir.

Tüm bu işlevler alt alta sıralandığında haberlere eşlik eden fotoğrafların önemi ortaya çıkmaktadır. Haber fotoğrafçıları, fotoğrafların kendi gördükleri ve anladıklarının bir yansıması olduğunu farketmişler ve dünyayı başkalarına yansıtma görevini üstlenmişlerdir.

Haber Toplamada Fotoğrafçının Rolü

Haber fotoğrafçılığının temel öğesi haberdir. Fotoğraf teknik ve estetik açıdan zayıf olsa bile, eğer önemli bir olayı gösteriyorsa haber fotoğrafı olarak değeri yüksek olabilir.

Bir gazetedeki fotoğrafların kalitesini arttırmak için temel öğe, fotoğrafçının başlangıcından itibaren habere dahil edilmesidir. Eğer olanaklıysa haberi toplarken fotoğrafçı, muhabire eşlik etmelidir. Haberin içeriğini doğru anlayamayan fotoğrafçının çektiği fotoğraf yeterince başarılı olamaz. Güzel bir fotoğraf, her zaman iyi bir haber fotoğrafı demek değildir. Haber fotoğrafı, haber metninin görsel kanıtıdır ve haber metnini fotoğrafla zenginleştirmelidir. Haberdeki metnin anlamına ters düşen bir fotoğraf, ne kadar güzel olursa olsun okuyucunun kafasını karıştırır. Bu yüzden birlikte yayınlanan haber ve fotoğrafların aynı doğrultuda olmaları için fotoğrafçı ve muhabirin işbirliği gerekir.

Haber fotoğrafçılığının konusunu insan oluşturmaktadır. Çünkü haberin de konusu insandır. İnsanlarla iyi iletişim kuramayan bir kişinin haber fotoğrafçısı olabilmesi zordur. Fotoğrafın temel amacı, yapısından gelen özelliklerden dolayı, insan yaşamını belgelemektir. Haber fotoğrafçılığının amacı da, haber niteliği taşıyan fotoğraflar üretmektir.

Gazetelerdeki haberlere eşlik eden fotoğraflar insanın ilgisini çekebilecek ve okurun yaşamını etkileyecek konulara gereksinim duyar. Dünya üzerindeki milyarlarca insanın yaşadıkları deneyimler göz önünde bulundurulduğunda, haber fotoğrafçılığının da konu çeşitliliği ortaya çıkar.

Haber fotoğraflarının, haber sunumu bakımından ayrıcalıklı bir konumu bulunur. Haber fotoğrafı, bir olayın gerçekleştiğinin ve foto muhabirin olay yerinde bulunup, olayı görüntülediğinin kanıtıdır. Haber fotoğrafçısı olaylara görgü tanıklığı yapmanın yanında tarihe de tanıklık eder. Çünkü haber fotoğrafları insanlık tarihini belgeler. Haber fotoğrafları tarihin görsel parçalarıdır. Çünkü gerçekleşen her önemli olayda; öncesinde, olay sırasında ya da sonrasında mutlaka fotoğraflar çekilir.

Gazetelerde kullanılan haber fotoğrafları, herhangi bir gerçeği çarpıtıcı müdahaleye uğramaksızın, olabildiğince dürüst ve doğrudan aktarmalıdır. Bu nedenle görüntü işleme yazılımları ile yapılacak müdahaleler en az düzeyde tutulmalı ve okuyucuyu aldatıcı müdahalelerin tümünden kaçınılmalıdır. Zararsız görünen bazı değişiklikler, zamanla haber fotoğrafçılığının inandırıcılığını zedeleyebilir ve haber fotoğrafçıları insanlığın gözleri olma sıfatını yitirebilir. Asıl amaç salt gerçeği sunmak ve okuyucuyu olabildiğince tarafsız bir şekilde bilgilendirmektir.

Bazı durumlarda tekrarı olmayan olayların çok hızlı geliştiği düşünüldüğünde, haber fotoğrafçısının bu gibi durumlarla baş edebilmesi için içgüdülerinin gelişmiş olması gerekir. Bir olay gerçekleşmeden önce, haber fotoğrafçısı olayı sezinlemeli ve makinesini doğrultarak olayın gerçekleşme anında fotoğrafını çekebilmelidir.

Haber fotoğrafçılığının kısıtlı bir zaman içinde bir olayı aktarma zorunluluğuna, fotoğrafın anlık bir anlatım aracı olma özelliği, bir başka deyişle görüntü üretim hızı çözüm getirir. Bir konunun fotoğraflanması, saniyeler kadar kısa bir zaman dilimi içinde gerçekleşebilir. Fotoğrafın en önemli özelliklerinden biri, zamanı dondurabilmesidir. Fotoğrafın çekildiği anda, akan zaman içinden anlık bir dilim, daha sonraki bir zaman boyutunda kullanılmak üzere dondurulup saklanabilir. Haber fotoğrafçılığının bu özelliği sayesinde, olan olaylardan, o anı yaşamayan insanlar haberdar olabilir.

Haber fotoğrafçılığının en önemli özelliği, haber fotoğraflarının, insanların bilme ve öğrenme gereksinimlerine cevap vermesidir. Haber fotoğrafçısı, kendi öznel görüş açısıyla, olayların gerçekleştiği mekânlarda doğrudan bulunarak, nesnel gerçeklikleri okuyuculara aktarır. Aslında yaptığı şey olayları okuyucuya yansıtmak amacıyla tanıklık etmektir.

Haber fotoğrafçılığının bir diğer, belki de en önemli özelliği ise, sözcüklerle, bir başka deyişle yazıyla desteklenmesidir. Gazete sayfasında, fotoğraflar yazıyı, yazı da fotoğrafları destekler. Sadece yazıdan oluşan bir gazete sayfası, inandırıcılık yönünden zayıf kalır. Çünkü sözcükler, görsel olarak algılanan bir olayın yazıya çevirimidir. Fotoğrafın doğrudan gösteren olma özelliği, sözcüklerin soyutluğunu gidererek, olayla ilgili somut bir kanıt oluşturur.

Mario Garcia, haber fotoğrafçılarından bir gazete sayfasında kullanılmak üzere, bir haberle ilgili olarak beş farklı fotoğraf istenmesi gerektiğini savunmaktadır:

1. Sayfada büyük kullanılmak üzere olayı bütün hatlarıyla gösteren bir fotoğraf.
2. Bir detay fotoğrafı (olaydan ya da sahneden öykünün tümünü temsil eden bir detay).
3. Yatay bir fotoğraf (okurun ilgisini soldan sağa doğru yönlendirir)
4. Dikey bir fotoğraf (okurun ilgisini yukarıdan aşağıya doğru yönlendirir).
5. Değişik bir bakış açısı( Bu fotoğraf ısmarlanmaz, ancak foto muhabirin yeteneği doğrultusunda diğer basılı kitle iletişim araçlarına üstünlük sağlamak amacıyla öykünün farklı bir boyutta algılanmasını sağlayacak farklı bir fotoğraf )

Bu fotoğraflar sayfa düzenini yapan kişiye, fotoğrafın gazeteye yerleştirilmesi ve olası en etkili tasarımın yapılabilmesi konusunda tam bir özgürlük sağlar.

Haber Toplamada Fotoğrafçının Sınırlılıkları

Haber fotoğrafçılığını diğer fotoğraf türlerinden ayıran, sınırlılıklarından doğan bazı farklılıkları bulunur. Haber fotoğrafçıları, mesleklerinin getirdiği sınırlılıkların üstesinden gelerek okuyucularına iletilerini aktarma kaygısı duyar. Bu sınırlılıkları başlıklar altında ele almak, haber fotoğrafı üretim sürecinin zorluklarını kavramak açısından yardımcı olacaktır.

Etik Sorumluluk

Haber fotoğrafçılığının en büyük sınırlılığı, fotoğrafçının taşıması gereken sorumluluktur. Diğer fotoğraf türlerinde kurmaca görüntülerin üretilmesinde bir sakınca olmayabilir, ancak haber fotoğrafçılığında bu tür kurmaca ve aldatmacaya yönelik görüntüler, habercilik etiğiyle uyuşmaz. Habercilerin sorumluluğu, olayları olduğu gibi, çarpıtmadan aktarmayı gerektirir. Haber fotoğrafçısı, okurların olay yerindeki gözleridir, okur için görür ve gösterir. Bu sorumlulukla üretilen fotoğraflar, haberlerin ve haber fotoğrafçılığının temeli olan, olayları doğru ve tarafsız olarak aktarmayı amaçlamalıdır.

Zamansal ve Mekânsal Boyut Sınırı

Fotoğrafın yapısından kaynaklanan ve fotoğrafın bütün türleri için geçerli olan zamansal ve mekânsal boyut sınırıdır. Fotoğraf yaşanan deneyimin, hem mekânsal, hem de zamansal bir parçasıdır. İnsanlar günlük hayatlarında kesintisiz ve sınırsız bir mekân ve zamanı yaşar. Gerçek hayatta her deneyim ya da deneyimler zinciri, her gözlemci için kesintisiz bir mekânsal ve zamansal düzende gerçekleşir.

Kurumun Yayın Politikası

Haber fotoğrafçısı, aynı zamanda bağlı bulunduğu yayın kurumunun da haber mekânındaki gözleridir. Görev mekânlarında gazetelerini temsil eder. Bu da görevleri boyunca belirli sınırlılıklara bağlı olduklarının bir ifadesidir. Her yayın kurumunun; desteklediği siyasi görüş, ekonomik bağlantıları, haber/fotoğraf seçimi, fotoğraf kullanım politikaları vb. gibi belirli kuralları bulunur. Haber fotoğrafçısı, fotoğrafını çekerken, bir sanat fotoğrafçısı kadar özgür değildir. Bağlı bulunduğu yayın kurumunun ya da serbest çalışan bir fotoğrafçının fotoğrafını yayınlatmayı planladığı kurumun uyguladığı politikalar, fotoğrafçıyı doğrudan sınırlar ve çalışma çerçevesini de belirler.

Tekrar Şansının Olmaması

Haber fotoğrafçısı bir olayın fotoğrafını çektikten sonra, gazetesine gidip editörüne fotoğrafları gösterdiğinde, eğer sonuç başarısız ise çekimi yenileme şansı çoğu zaman yoktur. Kötü yazılmış bir haber, kısa zamanda, biraz çaba ile düzeltilebilir. Ancak kötü çekilmiş bir haber fotoğrafının çoğu zaman yeniden çekilme şansı yoktur.

Kalabalık Çalışma Ortamları

Önemli bir haberde, habere konu olan olayın gerçekleştiği yerde, çoğu zaman haber fotoğrafçısı yalnız çalışmaz. Birçok haber fotoğrafçısı, omuz omuza çalışırken, birbirlerine üstünlük sağlamak isterler.

Zaman

Haber, zamana bağlı bir olgudur ve çok çabuk bayatlar. Bir günün haberi, ertesi gün için bir değer taşımayabilir. Bu yüzden, haber fotoğrafçıları zamana karşı yarışır. Bu çalışmanın konusunu oluşturan, gazete haber fotoğrafları, günlük gazetelerde yayınlandıkları için, fotoğrafçılar çektikleri fotoğrafları en kısa sürede gazetelerine iletmek zorundadır. Haber fotoğrafçılığı sadece iyi fotoğraf çekmek değil, aynı zamanda çekilen fotoğrafların en kısa sürede gazeteye iletilmesini de kapsar. Zamana karşı yarışmak, gazetecilik mesleğini dinamik, zevkli, aynı zamanda stresli yapar. Bu koşturmaca, haber fotoğrafçılarının işini kolaylaştıracak her türlü teknolojik yenilikleri izlemeyi zorunlu kılar. Sayısal fotoğrafçılık, özellikle önemli olaylarda, şehir ya da ülke dışına gönderilen ve gazetenin baskıya girmesine yakın saatlerde, bir olay izleyen haber fotoğrafçılarına zaman açısından büyük yarar sağlar.

Konu Alanının Çeşitliliği

Ele alınan konular açısından bakıldığında ise haber fotoğrafçılığında konu haberlerin konusu kadar çeşitlidir. Bir başka deyişle konu alanı sınırsızdır. Diğer fotoğraf türlerinde, fotoğrafçı kendisine belirli konular seçerek, aynı konu üzerinde belirli bir süre çalışarak, o konuda uzmanlık edinir. Belgesel fotoğrafçılar, sanat fotoğrafçıları bir kitap, sergi ya da saydam gösterisi hazırlamak için, seçtiği konu üzerinde uzun süre çalışarak, fotoğraflarını üretirler. Oysa haber fotoğrafçılığında, editör fotoğrafçıdan hangi konuyu fotoğraflamasını isterse, o konuda çalışmak zorunluluğu bulunur.

Bağımlılık

Haber fotoğrafçısı, çekeceği konuyu belirleme özgürlüğüne çoğu zaman sahip değildir, ancak belirlenen konu için çekeceği fotoğrafın içeriğini kendisi belirler. Fotoğraf çekilirken seçilen bakış açısı ve kadraj doğrudan içeriği belirler. Ancak, fotoğraflar gazete sayfasında kendi başlarına yayınlanmaz. Haber fotoğrafının ana içeriğini belirleyen haber fotoğrafçısıdır, ancak fotoğraflarına eşlik eden metne ve ilgili sayfa düzenine de bağımlıdır. Bir habere ilişkin fotoğraf, ilgili metinle çelişmemelidir. Fotoğraf ve metnin bir arada kullanımı anlatımı güçlendirmek içindir. Eğer çelişki yaratıyorsa, haberin okura iletilmesinde de sorunlara yol açar. Örnek olarak, eğer kocası ölmüş dul bir kadının üzüntüsünü, anlatan bir haber metninin, aynı kadının gülümseyen fotoğrafıyla yayınlanması, okuyucunun çelişkiye düşmesine neden olur. Fotoğrafçı, haber metninin dışında, gazetenin sayfa düzenine de bağımlıdır.