Afet Senaryosu ve Tatbikatlar Dersi 4. Ünite Özet

Giriş

“Afet Yönetimi” afetlerin önlenmesi ve zararlarının azaltılabilmesi için, afete yol açabilecek tehlike ve risklerin iyi bilinmesini, bu tehlike ve risklerin olaylar olmadan önce önlemlerinin alınması, en akılcı yol ve yöntemlerle ortadan kaldırılmasını veya yol açabilecekleri olumsuz etkilerin azaltılmasını gerektiren topyekûn bir mücadeledir.

Afet ve Acil Durum Yönetimi

Acil Durum: Büyük, fakat genellikle yerel imkânlarla baş edilebilen çapta, ivedilik gerektiren tüm durum ve hâller.

Afet ve Acil Durum Yönetimi: Afetlerin önlenmesi ve zararlarının azaltılması amacıyla bir afet olayının öncesi, sırası ve sonrasında yapılması gereken çalışmaların planlanması, yönlendirilmesi, koordine edilmesi, desteklenmesi ve uygulanabilmesi için toplumun tüm kurum ve kuruluşlarıyla kaynaklarının bu ortak hedefler doğrultusunda yönetilmesidir.

Afet Yönetimi ana evrelerinden birisi olan Risk Yönetimi evresinde yapılacak her türlü çalışma; karşılaşılabilecek bir afetin mümkünse önlenmesi veya olası olumsuz etkilerinin en aza indirilmesine yönelik çalışmalardır.

Kriz yönetimi ise afet olayı gerçekleştikten sonra müdahale ve yeniden yapılanma sürecidir.

Risk Yönetimi aşağıdaki aşamaların bir döngü olarak ve sürekli geliştirilerek yürütülmesi çalışmalarını kapsar:

Risk Belirleme ve Zarar Azaltma;

• Senaryo Çalışmaları
• Tehlike ve Risklerin Belirlenmesi
• Fiziksel/Yapısal Zarar Azaltma Çalışmaları
• Bilinçlendirme ve Eğitim Çalışmaları
• Kısa, Orta ve Uzun Vadeli Zarar Azaltma Planları
• Risk Altındaki Kritik Tesis ve Alt Yapının Güçlendirilmesi
• Tarihi Eserlerin, Çevrenin ve Doğal Hayatın Korunması
• Mevzuatın Gözden Geçirilmesi veya Düzenlenmesi
• vb.

Hazırlık;

• Tatbikatlar
• Tahmin ve Erken Uyarı Sistemleri
• Önlem Alma
• Kurtarma, Tahliye ve Acil Yardım Planları
• Eğitim
• Kaynak Sağlamak
• Gönüllülük Sisteminin Oluşturulması
• vb.

Müdahale;

• Haber alma ve Ulaşım
• Arama Kurtarma, İlkyardım, Tahliye, Toplu Yardım
• Yiyecek, su, ilaç vb. Yaşamsal İhtiyaçlar
• Güvenlik, Çevre Sağlığı
• İkincil Afetler: Yangın, Bulaşıcı Hastalıklar vb.
• Basın ve Halkla İlişkiler
• Geçici İskan
• Hasar Tespiti ve Enkaz Kaldırma
• vb.

İyileştirme

• Enkaz Yönetimi
• Yeniden Yapılanma
• Tamir ve Güçlendirme Çalışmaları
• Kalıcı Konutların İnşaası
• Ekonomik İyileştirme İçin Programlar
• Sağlık ve Tıbbi Servisler
• Normal Yaşam Koşullarının Oluşturulması
• vb.

Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS): Vektörel ve yazınsal verilerin aynı ortamda toplanması, depolanması, güncellenmesi, amaçlar doğrultusunda sorgulanmasını sağlayan yazılım, donanım, mekana ait her türlü veri ve personelden oluşan sistemdir. CBS’nin afet yönetim sistemi ile ilgili çalışmalarda kullanılmasının çok büyük avantajları bulunmaktadır.

Uzaktan Algılama (UA): Uçaklar veya uydular gibi uzak gözlem araçları kullanılarak bir bölgenin veya bir olayın bir süreç içerisinde incelenme yöntemidir.

Afet ve Acil Durum Yönetimi Gelişimi ve Ülke Örnekleri

Birleşmiş Milletler, 1990-1999 yılları arasını “Uluslararası Afet Zararlarının Azaltılması On Yılı” olarak ilan etmiş ve uluslararası toplumun doğal afetlerin en aza indirgenmesinde uluslararası işbirliğini teşvik etme ve uygulama konularına özel önem vermeye davet etmiştir. Bu on yılın amacı; yoğun bir uluslararası işbirliği ve dayanışma ile özellikle kalkınmakta olan ülkelerin doğal afetlerden etkilenme oranının can kaybı, mal kaybı ile ekonomik ve sosyal kayıpları açısından en az miktara indirgenmesinin sağlanması olarak özetlenebilir.

1994 Doğal Afet Zararlarının Azaltılması Konferansı’nda (Yokohama, Japonya) ise Birleşmiş Milletlere üye ülkeler “Daha Güvenli Bir Dünya için Yokohama Stratejisi ve Eylem Planı’nı oluşturmuşlardır. Risk analizinin ve zarar azaltma konularının ele alındığı konferansta “risk yönetimi” kavramı açık bir şekilde vurgulanmıştır. Afet zararlarını azaltma politika ve faaliyetleri için risk analizinin gerekli bir adım olduğu ve afet yardımlarına olan ihtiyacın azaltılmasında afetlerin önlenmesi ve hazırlık faaliyetlerinin öncelikli öneme sahip olduğu gibi prensipler üzerinde durulmuştur.

2005 yılında Japonya’da Afetlerin Azaltılması Dünya Konferansı’nda Hyogo Çerçeve Eylem Planı (HÇEP) hazırlanmıştır.

2005-2015 yılları arasında afetlerin neden olduğu zararların azaltılmasını amaçlamış ve Birleşmiş Milletlere üye 168 ülke tarafından benimsenmiştir. HÇEP, 3 stratejik hedef ve 5 öncelikli eylem planından oluşmaktadır.

ABD’de ulusal acil yardım ve kurtarma çalışmaları katılımcı bir anlayışla, yerel ve federal düzeyde, resmi ve özel kurum ve kuruluşların katılımını öngörmektedir. Bütün bu kurumların bir arada nasıl çalışacağı ise son derece ayrıntılı bir “Federal Müdahale Planı’na göre belirlenmiştir. Bu plana göre, 12 ayrı acil yardım fonksiyonu belirlenmiştir. Ayrıca ABD’de, deprem tehlikesini azaltma yasası kapsamında örgütlenmiş bir “Ulusal Deprem Tehlikesini Azaltma Programı (NEHRP)”da vardır.

Japonya’da Kriz Yönetim Sistemi içinde birisi daimi, diğeri kriz halinde teşkil edilmek üzere Afet Senaryosu ve Tatbikatlar iki ayrı örgütlenmeye gidilmiştir. Daimi Örgütlenme; Ulusal, Eyaletler ve Belediyeler seviyesinde olmak üzere üç ayrı düzeyde yapılmıştır. Ulusal Düzeyde: Koordinatörü Milli Ülke Ajanslığıdır. Başbakanın başkanlığında her yıl Afetleri Önleme Konseyi toplanmaktadır. Konseyin temel görevi Afetleri Önleme Temel Planı’nı güncelleştirmek ve uygulanabilir düzeyde bulundurulmasını sağlamaktır. Bu planı uygulamaktan sorumlu 31 kuruluş mevcuttur. Sorumlu tüm kuruluşlar temel plana uygun kendi Uygulama Planlarını yapmak zorundadır. Eyalet Düzeyinde: Bölge Valisi operasyonların eşgüdümünden, uygulanmasından ve gerektiğinde genişletilmesinden sorumludur.

Kanada’da acil durum yönetiminde bireylere hazırlıklı olma sorumluluğu verildiği gibi, afetlere müdahale, öncelikle yerel birimler tarafından yapılmakta, yerel birimlerin kapasiteleri yetmediğinde eyaletler devreye girmekte, son aşamada eyaletlerin gücünü ve imkânlarını aşan durumlarda federal hükümet olaya müdahale etmektedir.

Türkiye’de Afet ve Acil Durum Yönetimi ve Organizasyonu

Afet ve Acil Durum Yönetimi ve Organizasyonunda Hukuki Gelişim

1939 Erzincan depremi sonrası o günkü hükümet, bazı yasal düzenlemeler yapmak zorunda kalmış ve afetlerle doğrudan ilgili ilk yasa, 17 Ocak 1940 tarih ve 3773 sayılı Erzincan’da ve Erzincan Depreminden Müteessir Olan Mıntıkalarda Zarar Görenlere Yapılacak Yapılar Hakkında Kanun olmuştur. Bu yasa ile evi yıkılanlara ayni ve nakdi yardım yapılması kurallara bağlanmıştır.

1944 tarihinde 4623 sayılı Yer Sarsıntılarından Evvel ve Sonra Alınacak Tedbirler Hakkında Kanun çıkarılmıştır. Bu yasa ile ilk defa merkezi hükümet deprem öncesi bazı görevler üstlenmiştir.

Yasa gereği “Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası” oluşturulmuş ve 1945 yılında “Türkiye Yer Sarsıntısı Bölgeleri Yapı Yönetmeliği” bugünkü adıyla Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkındaki Yönetmelik yürürlüğe konulmuştur.

Türkiye’de 1958 yılında 7126 sayılı Sivil Savunma Kanunu çıkarılmıştır. Savaşlarda, afetlerde ve büyük yangınlarda halkın can ve mal kaybını en aza indirmek, korumak ve kurtarmak bu Kanun kapsamındadır.

1958 yılında 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirler ile Yapılacak Yardımlara Dair Kanun çıkarılmıştır. Bu yasanın en önemli özelliği, afet zararlarını azaltmayı amaçlayan daha önceki tüm yasaları tek bir yasa haline getirmesidir.

1988 yılında Devletin tüm güç ve kaynaklarını afetten önce planlayarak, afetin meydana gelmesi halinde Devlet güçlerinin afet bölgesine en hızlı bir şekilde ulaşması ile afetzede vatandaşlara en etkin ilk ve acil yardım yapılmasını sağlamak için acil yardım teşkilatlarının kuruluş ve görevlerini düzenleyen Afetlere İlişkin Acil Yardım Teşkilatı ve Planlama Esaslarına Dair Yönetmelik çıkarılmıştır.

2009 yılında çıkarılan 5902 sayılı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Başbakanlık Türkiye Acil Durum Yönetimi Genel Müdürlüğü, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü ve İçişleri Bakanlığı Sivil Savunma Genel Müdürlüğü kapatılırken, bunların yerine Başbakanlığa bağlı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (AFAD) kurulmuştur. Ayrıca İl Sivil Savunma Müdürlükleri yerine İl Özel İdaresi bünyesinde valiye bağlı İl Afet Acil Durum Müdürlükleri oluşturulmakta, kamu kurum ve kuruluşlarında bulunan “Savunma Sekreterliği” ve “Savunma Uzmanlığı” birimleri kaldırılmaktadır. Yasa ülkemizde çok başlı bir yapılanma gösteren afet yönetimini, tek bir çatı altında toplayarak Başbakanlığa bağlı bir birim haline getirmektedir.

2013 yılında Afet ve Acil Durum Müdahale Hizmetleri Yönetmeliği çıkarılmıştır.

2015 yılında Türkiye Afet Müdahale Planı (TAMP) ve Afet Yönetimi Karar Destek Sisteminin (AYDES) Uygulamaya Alınması Hakkında Genelge yayımlanmıştır. 2018 yılında Cumhurbaşkanlığı Hükümet sistemine geçilmiş ve 4 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı İçişleri Bakanlığına bağlanmıştır.

Merkez ve Taşra Teşkilatı

İçişleri Bakanlığı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (AFAD)

2018 Tarihli ve 4 Sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi İkinci Bölüm Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı Kararnamesinin amacı, afet ve acil durumlar ile sivil savunmaya ilişkin hizmetleri yürütmek üzere İçişleri Bakanlığına bağlı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının (AFAD) kurulması, teşkilatı ile görev ve yetkilerini düzenlemektir (Kararname 4, md. 30). Bu çerçevede; ülkemizde yeni bir afet yönetim modeli uygulamaya konulmuş olup, getirilen bu model ile öncelik ‘Kriz Yönetimi’nden ‘Risk Yönetimi’ne verilmiştir.

Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı, illerde doğrudan valiye bağlı İl Afet ve Acil Durum Müdürlükleri ve bunlara bağlı 11 ilde bulunan Arama ve Kurtarma Birlik Müdürlükleri vasıtasıyla çalışmalarını yürütmektedir. Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı , afet ve acil durumlara ilişkin tek yetkili kurum olup, bir şemsiye kurum anlayışıyla afet ve acil durumun niteliği ve büyüklüğüne göre gerek Genelkurmay Başkanlığı, Dışişleri, Sağlık, Tarım ve Orman Bakanlığı, ilgili diğer bakanlıklar ile ve gerekse sivil toplum kuruluşları ile işbirliği içerisinde faaliyetlerini sürdürmektedir.

Valilik

Valilik, ilde Devletin ve Hükümetin temsilcisi ve ayrı ayrı her Bakanın temsilcisi ve bunların idari ve siyasi yürütme vasıtasıdır. Bu sıfatla: Vali, Devlet, il, belediye, köy ve diğer kamu tüzel kişiliklerine ait genel ve özel mülklerin yangın ve benzeri tehlikelere karşı korunmasını, iyi halde tutulmasını, değerlenmesini ve iyi halde idaresini sağlayacak tedbirlerin uygulanmasını ilgililerden ister ve denetler.

İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü (İL AFAD)

İllerde bütünleşik afet ve acil durum yönetiminin tüm unsurlarını içerecek şekilde, Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının taşra teşkilatı olarak valiye bağlı İl Afet ve Acil Durum Müdürlükleri kurulmuştur. Müdürlüğün sevk ve idaresinden, ildeki afet ve acil durum faaliyetlerinin yönetiminden birincil derecede vali sorumludur.

Afet ve Acil Durum Arama ve Kurtarma Birlik Müdürlükleri (AADAKBM)

Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı tarafından belirlenecek illerde 20’yi geçmemek üzere il afet ve acil durum müdürlüğü bünyesinde afet ve acil durum arama ve kurtarma birlik müdürlükleri kurulabilir. Bu müdürlükler, il afet ve acil durum müdürlüğü emrinde görev yaparlar.

Bu kapsamda Adana, Ankara, Afyonkarahisar, Bursa, Diyarbakır, Erzurum, İstanbul, İzmir, Sakarya, Samsun, Van olmak üzere 11 ilde Afet ve Acil Durum Arama ve Kurtarma Birlik Müdürlüğü kurulmuştur.

Afet Acil Durum Koordinasyon Birimleri

2011 yılında 5902 sayılı Kanun’a dayanılarak afet ve acil durum hizmetlerini yürütmek üzere, bakanlıklarda müsteşar, illerde vali, gerekli görülen ilçelerde ise kaymakamın başkanlığında afet ve acil durum yönetim merkezleri (AADYM) kurulmuştur.

2013 yılında çıkarılan Afet ve Acil Durum Müdahale Hizmetleri Yönetmeliği ile afet ve acil durumlar için ilk defa ana ve destek çözüm ortakları kavramları ortaya konmuştur.

Koordinasyon birimleri ulusal düzey koordinasyon birimleri ve yerel düzey koordinasyon birimleri olarak ikiye ayrılır. Ulusal ve yerel düzeydeki koordinasyon birimleri afet ve acil durumun müdahale edilebilme kapasitesine (olay seviyesi) göre yönetim, koordinasyon, izleme, denetleme ve operasyon görevlerini yerine getirirler.

Ulusal Düzeyde Koordinasyon Birimleri

• Afet ve Acil Durum Yüksek Kurulu (AADYK)
• Afet ve Acil Durum Koordinasyon Kurulu (AADKK)
• Cumhurbaşkanlığı Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezi (Cumhurbaşkanlığı AADYM)
• Cumhurbaşkanlığı Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezi (AFAD AADYM)
• Bakanlık Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezleri (BAADYM)

Afet ve Acil Durum Yüksek Kurulu (AADYK)

Afet ve acil durumlarla ilgili olarak hazırlanan plan, program ve raporları onaylamakla görevli Kuruldur. Bu kurulun başkanı, Cumhurbaşkanı veya görevlendireceği Cumhurbaşkanı Yardımcısıdır. Millî Savunma Bakanı, İçişleri Bakanı, Dışişleri Bakanı, Hazine ve Maliye Bakanı, Millî Eğitim Bakanı, Çevre ve Şehircilik Bakanı, Sağlık Bakanı, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı, Sanayi ve Teknoloji Bakanı, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı, Tarım ve Orman Bakanlarından oluşmaktadır. Kurul, yılda en az iki kez toplanır. Kurulun sekretaryasını İç İşleri Bakanlığı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı yürütür.

Ayrıca Türkiye Afet Planı’na göre; yurt içi ve yurt dışı kaynaklarla, Afet ve Acil Durum Koordinasyon Kurulundan gelen bilgi ve önerileri değerlendirir. Konu ile ilgili politik direktif esaslarını belirler ve gerekli kararları alır. Gerekli görüldüğünde Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi çıkarılması yönünde girişimlerde bulunur.

Afet ve Acil Durum Koordinasyon Kurulu (AADKK)

Afet ve acil durumlarda zarar azaltma, hazırlık, müdahale ve iyileştirme çalışmalarını değerlendirmek, alınacak önlemleri belirlemek, uygulanmasını sağlamak, denetlemenin yanı sıra kurum ve kuruluşlar ile sivil toplum kuruluşları arasındaki koordinasyonu sağlamakla görevlidir. Başkanı Cumhurbaşkanlığı Müsteşarıdır. Millî Savunma Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı, Hazine ve Maliye Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Ulaştırma ve altyapı Bakanlığı, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı, Tarım ve Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı müsteşarları ile Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanı ve Türkiye Kızılay Derneği Genel Başkanından oluşmaktadır. Kurul, yılda en az dört kez toplanır. Kurulun sekretaryasını Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı yürütür.

Cumhurbaşkanlığı/AFAD Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezi (Cumhurbaşkanlığı\AFAD AADYM )

Olağan dışı afet ve acil durumlarda Cumhurbaşkanının talimatıyla Cumhurbaşkanlığı Afet ve Acil Durum Yönetimi Merkezi, meydana gelen veya gelmesi muhtemel büyük ölçekli acil durum veya afet olarak değerlendirilen olay ve durumlarda ulusal düzeyde etkin ve yoğun müdahale ve koordinasyonu sağlamak üzere faaliyete geçer.

Cumhurbaşkanlığı/AFAD Afet ve Acil Durum Yönetimi Merkezinin görevlerinden bazıları:

1. Afet ve acil durumlarla ilgili bilgileri toplamak, değerlendirmek, bilgileri gerektiğinde ilgili makamlara iletmek veya Afet ve Acil Durum Koordinasyon Kuruluna sunmak
2. Müdahale uygulamalarını yönetmek, takip etmek, AADYM’ler arasındaki koordinasyon ve işbirliğini sağlamak
3. Afet ve acil durumlarla ilgili olarak kamuoyunu bilgilendirmek ve kamuoyunun doğru ve sağlıklı bilgilendirilmesi için gerekli tedbirleri almak
4. Ulusal ve uluslararası insani yardım ve müdahale faaliyetlerini koordine etmek
5. Diğer devletlerin ve uluslararası kuruluşların ilgili organlarıyla gerekli görüldüğünde koordinasyon ve işbirliği yapmak
6. Afet ve acil durum yönetim merkezlerinde görevli personelin eğitimi ve haberleşme şebekelerinin denenmesi için tatbikatlar planlamak ve icra etmek
7. AADYM’lerde incelemeler yapmak ve gerekli görülen hususlarda önerilerde bulunmak

Bakanlıklar Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezleri (BAADYM)

Afet ve acil durum hizmetlerini yürütmek üzere, gerektiğinde Bakan’ın talimatı üzerine Bakanlıklarda müsteşar başkanlığında afet ve acil durum yönetim merkezi kurulur ve aynı usulle görevi sona erer. Görev ve sorumluluk alanlarına ilişkin olaylarda, sorunların çözülmesi ve ihtiyaçların karşılanmasına yönelik çalışmaları öncelikle kurum imkânları ile yürütür, imkânlarını aşan ihtiyaçları Başkanlık Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezi (AFAD AADYM) ne bildirir.

Yerel Düzeyde Koordinasyon Birimleri

• İl Afet ve Acil Durum Koordinasyon Kurulu (İAADKK)
• İl Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezi (İAADYM)

Yerel düzeyde koordinasyon, İçişleri Bakanlığı/ AFAD AADYM ile irtibatlı olarak vali tarafından, vali yardımcıları ve İAADYM ile sağlanacak olup destek birimler olarak basın sözcüsü, valilik hukuk sorumlusu, irtibat sorumlusu ve güvenlik sorumlusu yer alır.

Türkiye Afet Müdahale Planı (TAMP)

TAMP Nedir?

Genel olarak planlar stratejik, taktik ve operasyonel yaklaşımla hazırlanır. Stratejik planlar, kurum ve kuruluşların orta ve uzun vadeli amaçlarını, temel ilke ve politikalarını, hedef ve önceliklerini, performans ölçütlerini, hedeflerine ulaşabilmek için izlenecek eylem ve yöntemler ile kaynak dağılımını içerir. Taktik planlar; rolleri, sorumlulukları, görevleri tanımlar ve hizmet gruplarının yapacakları çalışmalar ile eylemleri ifade eder. Operasyonel planlarda ise personel, ekipman ve kaynak yönetimi gibi detaylar yer alır.

Müdahale Seviyeleri

Afet ve acil durum müdahale seviyeleri etki derecesi açısından dört gruba ayrılmıştır. Etki derecesine göre müdahale seviyelerindeki destekler bulunur. Ayrıca Acil Durum Arama ve Kurtarma Birlik Müdürlüğü kurulmuştur. Ayrıca 2013 yılında ilk defa afet ve acil durumlar için ana ve destek çözüm ortakları kavramları ortaya konmuştur. Türkiye Afet Müdahale Planı (TAMP) ve politikalarını, hedef ve önceliklerini, performans ölçütlerini, hedeflerine ulaşabilmek için izlenecek eylem ve yöntemleri içerir.

Müdahale Organizasyonu

Minimum hiyerarşi, maksimum etkinlik, olay türü ve boyutuna göre modüler yapıya sahip müdahale organizasyonu ulusal düzey müdahale organizasyonu ve yerel düzey müdahale organizasyonu olmak üzere ikiye ayrılır. Müdahale organizasyonunda ulusal ve yerel düzeyde operasyon servisi, bilgi ve planlama servisi, lojistik ve bakım servisi, finans ve idari işler servisi olmak üzere dört servis yer alır. Bu dört servisin altında ulusal düzeyde toplamda 28 hizmet grubu oluşturulmuştur.

Bu hizmet gruplarından iki tanesi sadece ulusal düzeyde görev yapmaktadır. Bu yüzden geriye kalan 26 Hizmet Grubunun uzantısı şeklinde yerel düzeyde 26 Hizmet Grubu bulunmaktadır.